Konstitucia lingva pritrakto en la instancoj de Eŭropa Unio

Proponoj pri la "konstitucia" pritrakto de lingvaj rajtoj

1) dum plenaj kunsidoj de Eŭropa parlamento ... ĉiu deputito devos sinesprimi per sia GEPATRA lingvo, kondiĉe ke tiu lingvo estas denaske vivanta sur la teritorio de Eŭropa Unio. (Tiu alineo havas gravan historian gravecon. Ni defendas ĉiujn lingvojn en iliaj plej solenaj kampoj, kaj samtempe ni subtenas la metion de tradukistoj en la plej solenaj manifestacioj)

2) tiam la nura altraduko estu en Esperanton, tiel ke simpla pasiva kono de la lingvo permesos komprenon por ĉiu deputito. (Ni defendu la ideon, ke detraduko al pli 22 lingvoj fakte ne eblas pro teknikaj kialoj kaj kondukus al maldemokratiaj favoroj por kelkaj dominantaj lingvoj.)

3) dum la labor-kunsidoj, la deputitoj provos la saman sistemon ol ĉi supre, kaj eventuale se mal-eblo uzos la neŭtralan lingvon Esperanton.

4) la paroladoj de la prezidanto de parlamento, de la prezidanto de Eŭropa Unio, de la ministerio pri eksteraj rilatoj, de la prezidanto de la EU-Banko kaj EU-kortumo,
eldoniĝos en Esperanto tiel ke ĉiu nacio de Eŭropo sentu sin egale reprezentata.

+ Kompreneble en Konstitucio oni NE devas detali la politikon de instruado de lingvo en ĉiu lando pro tio, ke ĝi ne devas detale priskribi la praktikajn politikojn, kiuj fontas ĝuste el la demokrata funkciado starigita de sopirita konstitucio. Tamen la ĝeneralaj rajtoj agnoskas kaj protektas kulturan kaj lingvan identecon kaj diversecon

Denis-Serge Clopeau